หมีขาว

 

หมีขาว

     หมีขาว หรือ หมีขั้วโลก (อังกฤษ: polar bear; ชื่อวิทยาศาสตร์: Ursus maritimus) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมในชั้นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม ในอันดับสัตว์กินเนื้อ (Carnivora) จัดเป็นหมีชนิดหนึ่ง หมีขาว ถือเป็นสัตว์กินเนื้อเป็นอาหารที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับสองรองจากหมีกริซลี่ (U. arctos horribilis) ที่พบในอเมริกาเหนือ ตัวผู้ที่เป็นผู้ใหญ่อาจสูงถึง 3 เมตร น้ำหนักตัวอาจสูงถึง 350-680 กิโลกรัม (770–1,500 ปอนด์) อายุขัยเฉลี่ยคือ 30 ปี อีกต่อไปในขณะที่หูมีขนาดเล็กอุ้งเท้ามีขนาดใหญ่ และคุณสมบัติที่ชัดเจนคือสีของขนที่เป็นสีขาวสีเหลืองครีมซึ่งเป็นชื่อของชื่อเนื่องจากผลกระทบของเกลือในน้ำทะเลซึ่งขนสีครีมนี้ทำให้การพรางตัวเองสอดคล้องกับหิมะและ สภาพแวดล้อมน้ำแข็ง หมีขาวแพร่กระจายเฉพาะในซีกโลกเหนือ ขั้วโลกเหนือหรือพื้นที่อาร์กติกเท่านั้นถือได้ว่าเป็นสัตว์ที่กินเนื้อที่มากที่สุดในซีกโลกนี้อุ้งเท้าของหมีขาวมีเสื้อโค้ทตัวที่สองทำให้ไม่หลุดออกจากพื้นน้ำแข็ง หมีขาวเป็นสัตว์ที่เดินทางไกลมาก ซึ่งบางครั้งอาจใช้นั่งบนแผ่นน้ำแข็งหรือก้อนน้ำแข็งที่ลอยอยู่ตามน้ำหรือว่ายน้ำหรือดำน้ำซึ่งหมีขาวนั้นเป็นหมีที่ว่ายน้ำและดำน้ำได้เป็นอย่างดีโดยใช้ขาหน้าดันหรือบางครั้งใช้ทั้ง 4 ขา หมีขาวเป็นหมีที่สามารถกินอาหารได้มากกว่าหมีชนิดอื่น มีอาหารหมีขาวจำนวนมากเช่นแมวน้ำหรือวอลรัสแอบด้อม ๆ มอง ๆ หรือซ่อนตัวอยู่ในหินหรือก้อนน้ำแข็ง นอกจากนี้บางครั้งยังจับนกทะเลทั้งไข่และลูกนกบางครั้งจับปลาเพื่อกินหรืออาจกินซากปลาวาฬที่ตายแล้วหรือแม้แต่หมีขาวยังคงอยู่ด้วยกันหรือหมีที่ตายแล้วหมีขาวมีกลิ่นที่ดีมาก โดยความสามารถในการดมกลิ่นแมวน้ำของลูกบอลที่ซ่อนอยู่ใต้น้ำแข็งได้ไกลถึง 2 กิโลเมตร

     หมีขั้วโลกเป็นสัตว์ประเภทหมีชนิดหนึ่งที่อาศัยอยู่ในบริเวณที่ที่มีอากาศหนาวหรือแถบใกล้ขั้วโลกหมีชนิดนี้สามารถพบเห็นได้มากที่สุดที่บเวณขั้วโลกเหนือกับขั้วโลกใต้เพราะมีอากาศหนาวเย็นหมีชนิดนี้มีลักษณะมีขนหนาสีขาวทำให้สามารถทนอากาศเย็นได้มากมีลำตัวที่ใหญ่และมีน้ำหนักมากหมีขั้วโลกมีฉายาว่า นักล่าแห่งดินแดนขั้วโลก เพราะมันเป็นสัตว์กินเนื้อเป็นนักล่าที่มีความว่องไวปานกลาง หมีขั้วโลกจะมีการปรับตัวให้เข้ากับสภาพอากาศและธรรมชาติได้ดีถึงแม้หมีขั้วโลกจะตัวใหญ่และน้ำหนักมากแต่มันก็มีการปรับสภาพตามลักษณะธรรมชาติจึงทำให้มันสามารถเดินและยืนบนแผ่นน้ำแข็งบาง ๆ ได้สบาย หมีขั้วโลกจะกินปลาและแมวน้ำเป็นอาหารในการหาอาหารมันจะไปยืนอยู่บนหลุมน้ำแข็งที่ลึกลงไปถึงในน้ำมันจะมีสัญชาตญาณที่สามารถคาดคะเนเวลาที่ปลาหรือแมวน้ำจะว่ายเข้ามาใกล้ในบริเวณที่มือมันสามารถเอื้อมถึงได้เมื่อมีปลาหรือแมวน้ำว่ายเข้ามาใกล้แล้วมันจะใช้มือตวัดเอาปลาขึ้นมาแล้วจัดการกินแต่เนื่องจากแมวน้ำมีทั้งตัวใหญ่และตัวเล็กจึงทำให้มันไม่สามารถที่จะจับแมวน้ำได้ตลอดมันจึงต้องกินแต่แมวน้ำตัวเล็ก หมีขั้วโลกจะมีการออกลูกเป็นตัวในการผสมพันธุ์เมื่อถึงฤดูผสมพันธุ์ตัวผู้จะหาตัวเมีย ตัวเมียก็จะหาตัวผู้เมื่อหากันเจอตัวผู้ก็จะผสมพันธุ์เมื่อผสมพันธุ์เสร็จตัวผู้ก็จะเดินหนีไป และเมื่อตัวเมียให้กำเนิดลูกแล้วตัวเมียก็จะเลี้ยงลูกของมันจนโตและลูกของมันเมื่อโตแล้วก็จะแยกออกไปใช้ชีวิตอยู่เอง แต่หมีขั้วโลกนั้นจะสามารถกินกันเองได้(ถ้าหากมันเจอกันเข้า)ถ้าหากเป็นตัวผู้กับตัวผู้หรือเมีย-เมียมันก็จะสู้กันตัวไหนแพ้ก็จะตายแล้วถูกกินแต่ในกรณีที่เป็นคนละเพศกันมันก็จะสู้กันตัวไหนแพ้ก็โดนกินถ้าหากตัวเมียนั้นมีลูกติดมาด้วยมันก็จะกินตัวลูกเช่นกันหมีขั้วโลกตัวผู้จะไม่สนว่าลูกตัวนั้นจะเป็นลูกของตน หมีขั้วโลกจะมีที่อยู่ไม่เป็นที่หรือไปเรื่อย ๆ บริเวณที่พบมากที่สุดคือแคนาดา ขั้วโลกเหนือ-ใต้ อาร์กติก หมีขั้วโลกปัจจุบันมีอยู่ประมาณ 22000-27000หมีขั้วโลกเป็นสัตว์ชนิดหนึ่งที่กำลังถูกคุกคามจากสภาพแวดล้อมและมนุษย์อยู่ หมีขั้วโลกเป็นสัตว์ที่หายากและเนื้อทำเป็นอาหารได้ส่วนหนังมาทำเป็นเสื้อที่ขายได้ราคาแพงมากคนจึงมีการล่าหมีขั้วโลกเป็นจำนวนมาก จึงทำให้หมีขั้วโลกใกล้สูญพันธุ์จึงมีการออกกฎหมายคุ้มครองขึ้นแต่ปัจจุบันส่วนน้อยก็ยังมีการล่าอยู่เช่นกันและผลกระทบจากภัยธรรมชาติคือสภาวะโลกร้อนทำให้แผ่นน้ำแข็งละลายจึงทำให้หมีขั้วโลกจมน้ำตายและไม่มีที่อยู่ซึ่งปรากฎการนี้เกิดจากที่มนุษย์ปล่อยก๊าซพิษขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศมากเกินไปจึงทำให้ก๊าซเหล่านั้นไปทำลายชั้นบรรยากาศโอโซนถูกทำลายทำให้แสงอาทิตย์ส่องลงมาสู่โลกได้ตรงและเต็มที่จึงทำให้โลกมีอุณหภูมิสูงขึ้นส่งผลกระทบกับทุกสิ่งมีชีวิตทั่วโลก

การปรับตัว 

หมีอยู่ได้เพราะการปรับตัวบางอย่างถูกคิดค้นมาได้อย่างชาญฉลาด เช่น ขนสีขาวราวหิมะอันแสนสวยที่แลดูขาวสะอาดและละเอียดของมัน แท้จริงแล้วขนของมันไม่ใช่สีขาวเลยแม้แต่น้อย แพขนจะสะท้อนแสงแดดที่ทอดลงมาบนหิมะ ทำให้มันดูเป็นสีขาวและกลืนไปกับสภาพแวดล้อม  ในบางครั้ง ขนที่หนาและละเอียดของมัน รวมถึงชั้นไขมันอาจทำให้ความร้อนในตัวสูงเกินไปจนอาจเสียชีวิตได้ ทำให้พวกมันต้องใช้ชีวิตอย่างเชื่องช้า การเดินช้า ๆ ช่วยควบคุมอุณหภูมิในร่างกายของพวกมันได้